FantasticSearch

Scroll to: TopResults

Explore Armenian Law by Asking a Legal Question

assisted-checkbox

filter-instruction-1
positive-filters
negative-filters
act-filter tabs-all

parameters-title

query

assisted-checkbox:

result-title

total 3

ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՀԱՇՎԵՔՆՆԻՉ ՊԱԼԱՏԻ ՄԱՍԻՆ

article  4

Օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները.
1. Սույն օրենքում օգտագործվում են հետևյալ հիմնական հասկացությունները.
    1) հաշվեքննություն՝ հաշվեքննության առարկան կարգավորող իրավական ակտերով և (կամ) քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակում կնքված գործարքներով սահմանված չափանիշների ու պահանջների և (կամ) Հաշվեքննիչ պալատի հաշվեքննության մեթոդաբանությանը և (կամ) ուղեցույցներին համապատասխան ընտրված այլ չափանիշների պահպանման գնահատում և հաշվեքննության արդյունքով ներկայացված առաջարկությունների կատարման հետհսկողություն: Սույն օրենքում հաշվեքննությանը վերաբերող կարգավորումները տարածվում են ինչպես հաշվեքննությունների, այնպես էլ ստուգումների վրա, իսկ ստուգման կարգավորումները՝ բացառապես ստուգումների վրա.
    2) հաշվեքննության շրջանակ՝ հանրային սեփականության կառավարում.
    3) հանրային սեփականություն՝ պետական և համայնքային սեփականություն, այդ թվում՝ պետական և համայնքային բյուջեների միջոցներ (մուտքեր ու ելքեր), Ազգային ժողովի հաստատած՝ Կենտրոնական բանկի վարչական ծախսեր և կապիտալ ներդրումներ.
    4) հաշվեքննության առարկա՝ հաշվեքննության շրջանակի գնահատվող մաս.
    5) հաշվեքննության (ստուգման) օբյեկտ՝ սույն օրենքի 8-րդ հոդվածի 1-ին (ստուգման դեպքում՝ 2-րդ) մասով սահմանված սուբյեկտ.
    6) հաշվեքննող՝ հաշվեքննություն իրականացնող պաշտոնատար անձ.
    7) փորձագետ՝ պայմանագրային հիմունքներով հաշվեքննության աշխատանքներում ներգրավվող՝ համապատասխան բնագավառի հատուկ գիտելիքներ ունեցող ֆիզիկական անձ.
    8) անհամապատասխանություն՝ հաշվեքննության առարկան կարգավորող իրավական ակտերով և (կամ) քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակում կնքված գործարքներով սահմանված պահանջների չպահպանման դեպք.
    9) խեղաթյուրում՝ ֆինանսական հաշվետվությունում գումարի, դասակարգման, ներկայացման կամ բացահայտման ու դրանց համար ֆինանսական հաշվետվությունների պատրաստման կիրառելի հիմունքներով սահմանված պահանջների միջև տարբերություն.
ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՀԱՇՎԵՔՆՆԻՉ ՊԱԼԱՏԻ ՄԱՍԻՆ

article  4

10) ֆինանսական հաշվետվություն՝ «Հայաստանի Հանրապետության բյուջետային համակարգի մասին» օրենքով նախատեսված բյուջեների կատարման հաշվետվություն, «Հանրային հատվածի կազմակերպությունների հաշվապահական հաշվառման մասին» և «Հաշվապահական հաշվառման մասին» օրենքներով նախատեսված ֆինանսական հաշվետվություն.
    11) հետհսկողություն (follow-up)՝ հաշվեքննության արդյունքով ներկայացված առաջարկություններից բխող միջոցառումների կատարման վերաբերյալ տեղեկատվության ստացում (ներառյալ հաշվեքննության օբյեկտից), վերլուծություն և ամփոփում.
    12) ֆինանսական հաշվեքննություն՝ հաշվեքննության առարկայի վերաբերյալ կազմված ֆինանսական հաշվետվությունների գնահատում՝ իրավական ակտերով և (կամ) քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակում կնքված այլ գործարքներով սահմանված չափանիշների ու պահանջների համեմատությամբ.
    13) համապատասխանության հաշվեքննություն՝ հաշվեքննության առարկայի՝ իրավական ակտերով և (կամ) քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակում կնքված այլ գործարքներով սահմանված չափանիշներին ու պահանջներին համապատասխանության գնահատում.
    14) կատարողականի հաշվեքննություն՝ հաշվեքննության առարկան կարգավորող իրավական ակտերով և (կամ) քաղաքացիաիրավական հարաբերությունների շրջանակում կնքված գործարքներով սահմանված չափանիշների ու պահանջների և (կամ) Հաշվեքննիչ պալատի հաշվեքննության մեթոդաբանությանը և (կամ) ուղեցույցներին համապատասխան ընտրված այլ չափանիշների միջոցով հաշվեքննության առարկայի՝ տնտեսող և (կամ) ռեսուրսային և (կամ) նպատակային արդյունավետ լինելու գնահատում.
    15) տնտեսում (economy)՝ սկզբունք, որով գնահատվում են ձեռք բերված ռեսուրսներին ուղղված ծախսերը՝ դրանց հնարավոր լավագույն գնի համեմատությամբ.
    16) ռեսուրսային արդյունավետություն (efficiency)՝ սկզբունք, որով գնահատվում է հանրային սեփականության օգտագործման դիմաց առավելագույն չափելի արդյունքների ստացումը.
    17) նպատակային արդյունավետություն (effectiveness)՝ սկզբունք, որով գնահատվում են սահմանված նպատակներին հասնելու աստիճանն ու ակնկալվող արդյունքների ստացման չափը.
    18) զննում՝ հաշվեքննողի կողմից հաշվեքննության առարկային վերաբերող փաստացի վիճակի ուսումնասիրություն.
ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՀԱՇՎԵՔՆՆԻՉ ՊԱԼԱՏԻ ՄԱՍԻՆ

article  4

19) դիտարկում՝ հաշվեքննության առարկային վերաբերող գործընթացի կամ ընթացակարգի կատարմանն ականատես լինելը (ներառյալ հաշվեքննության օբյեկտում).
    20) հարցում՝ հաշվեքննության օբյեկտի պատասխանատու անձանց գրավոր կամ բանավոր կարգով տեղեկատվության տրամադրման պահանջի ներկայացում.
    21) արտաքին հաստատում՝ հաշվեքննության օբյեկտից բացի, այլ մարմին, հիմնարկ կամ օրենքով սահմանված կարգով պետական գործառույթով օժտված իրավաբանական անձին տեղեկատվության տրամադրման պահանջի ներկայացում.
    22) վերլուծական ընթացակարգ՝ հաշվեքննության առարկան բնութագրող ցուցանիշների գնահատում դրանց հետ փոխկապակցված այլ տվյալների հետ համեմատման և համադրման միջոցով.
    23) վերահաշվարկ՝ ելակետային տվյալների հիման վրա հաշվարկի ճշտության գնահատում.
    24) վերակատարում՝ հաշվեքննության օբյեկտի ներքին հսկողության ընթացակարգերի վերարտադրում հաշվեքննողի կողմից.
    25) հաշվեքննության հաշվետվություն՝ փաստաթուղթ, որում ամփոփվում են թեմատիկ հաշվեքննության հիմնական արդյունքները, և որի հաստատմամբ ավարտվում է հաշվեքննությունը.
    26) ընթացիկ եզրակացություն՝ պետական բյուջեի տարեկան կատարման ֆինանսական հաշվեքննության ընթացքում կազմվող փաստաթուղթ, որում ամփոփվում են հաշվեքննության միջանկյալ արդյունքները.
    27) միջազգային խմբի անդամ հանդիսացող և միջազգային ճանաչում ունեցող աուդիտորական կազմակերպություն՝ աուդիտորական կազմակերպությունների վարկանշմամբ զբաղվող՝ միջազգային ճանաչում ունեցող համացանցային կայքերում գրանցված կամ վարկանշված, համընդհանուր միջազգային ճանաչում ունեցող 10 խոշորագույն անկախ աուդիտորական կազմակերպություններից մեկը.
    28) թեմատիկ հաշվեքննություն՝ պետական բյուջեի կատարման վերաբերյալ եզրակացության կազմման նպատակով իրականացվող՝ հաշվետու տարվա պետական բյուջեի ֆինանսական հաշվեքննությունից բացի, Հաշվեքննիչ պալատի գործունեության ծրագրով նախատեսված հաշվեքննությունների այլ ծրագրային կետեր.
    29) աուդիտորի որակավորում՝ «Աուդիտորական գործունեության մասին» օրենքով սահմանված որակավորում.
    30) Հաշվեքննիչ պալատում ծառայություն՝ պետական ծառայության տեսակ, որի առանձնահատկությունները սահմանվում են սույն օրենքով.