FantasticSearch

Scroll to: TopResults

Explore Armenian Law by Asking a Legal Question

assisted-checkbox

filter-instruction-1
positive-filters
negative-filters
act-filter tabs-all

parameters-title

query

assisted-checkbox:

result-title

total 3

ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

article  2

Օրենքում օգտագործվող հիմնական հասկացությունները.
1. Սույն օրենքում օգտագործվում են հետևյալ հիմնական հասկացությունները.
    1) միջազգային պայմանագիր` Հայաստանի Հանրապետության և պայմանավորվող մյուս կողմի (կողմերի) միջև մեկ փաստաթղթի կամ փոխկապակցված և միմյանցից անբաժանելի մեկից ավելի փաստաթղթերի տեսքով գրավոր ձևակերպված և միջազգային հանրային իրավունքով կարգավորվող համաձայնություն՝ անկախ դրա անվանումից.
    2) հայկական կողմ՝ Հայաստանի Հանրապետություն՝ ի դեմս Հայաստանի Հանրապետության կառավարության, նախարարությունների, ինչպես նաև Կառավարությանը և վարչապետին ենթակա մարմինների, այլ պետական մարմինների, որոնք իրենց գործունեությունը կարգավորող օրենքներով օժտված են միջազգային պայմանագիր կնքելու լիազորությամբ.
    3) պայմանավորվող մյուս կողմ (կողմեր)՝ օտարերկրյա պետություն (պետություններ) կամ միջազգային կազմակերպություն (կազմակերպություններ), ինչպես նաև խաղաղության, մարդու իրավունքների պաշտպանության, մարդասիրական, բարեգործական կամ ֆինանսական, տնտեսական կամ տեխնիկական աջակցության ոլորտներին առնչվող հարցերով՝ միջազգային իրավունքի սուբյեկտ չհանդիսացող կամ որպես այդպիսին չճանաչված կազմավորում (կազմավորումներ), որի (որոնց) հետ Հայաստանի Հանրապետությունը նախատեսում է հաստատել միջազգային պայմանագրային հարաբերություններ.
    4) իրավասու մարմին` սույն օրենքով միջազգային պայմանագրի կնքման, դրա վավերացման կամ հաստատման, միջազգային պայմանագրի կատարման, փոփոխման, գործողության կասեցման կամ չեղյալ հայտարարելու առաջարկությամբ Կառավարություն դիմելու` օրենքով սահմանված իրավասություն ունեցող մարմին.
    5) միջազգային պայմանագրի կնքում՝ սույն օրենքով սահմանված կարգով միջազգային պայմանագրի նախագծի ներպետական համաձայնեցման, փոխհամաձայնեցման և ստորագրման գործընթաց.
    6) ներպետական համաձայնեցում՝ իրավասու մարմնի կողմից միջազգային պայմանագրի կնքմանն ուղղված՝ սույն օրենքով սահմանված ընթացակարգերի իրականացում.
    7) փոխհամաձայնեցում՝ պայմանավորվող մյուս կողմի «կողմերի» հետ միջազգային պայմանագրի ստորագրման ենթակա տեքստի վերաբերյալ համաձայնության ձեռքբերում.
ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

article  2

8) նախաստորագրում` միջազգային պայմանագրի յուրաքանչյուր էջին ստորագրող պաշտոնատար անձի անվանատառերի նշադրման միջոցով միջազգային պայմանագրի նախագծի փոխհամաձայնեցման եղանակ.
    9) լիազորագիր՝ միջազգային պայմանագրին առնչվող՝ սույն օրենքով նախատեսված գործողություններ իրականացնելու իրավունք վերապահող պատշաճորեն ձևակերպված փաստաթուղթ.
    10) վավերացում՝ Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողովի կողմից օրենք ընդունելու կամ հանրաքվեի միջոցով միջազգային պայմանագիրը Հայաստանի Հանրապետության համար պարտադիր ճանաչելուն ուղղված ներպետական ընթացակարգ.
    11) հաստատում` Հանրապետության նախագահի կողմից հրամանագիր ստորագրելու միջոցով միջազգային պայմանագիրը Հայաստանի Հանրապետության համար պարտադիր ճանաչելուն ուղղված ներպետական ընթացակարգ.
    12) վերապահում՝ միջազգային պայմանագրի ստորագրման, վավերացման (դրան միանալու), հաստատման ժամանակ պայմանագրի կողմի արած միակողմանի հայտարարություն, որի միջոցով բացառվում, փոփոխվում կամ պարզաբանվում են պայմանագրի կամ դրա որոշակի դրույթների՝ տվյալ պայմանագրի կողմի համար կիրառելիությունը և (կամ) դրա առանձնահատկությունները.
    13) չեղարկում՝ միջազգային պայմանագրի ստորագրումից հետո մինչև միջազգային պայմանագրի վավերացումը կամ հաստատումը Հայաստանի Հանրապետության՝ տվյալ միջազգային պայմանագրով կապված չլինելու պատշաճորեն ձևակերպված կամաարտահայտություն.
    14) բազմակողմ միջազգային պայմանագիր՝ միջազգային պայմանագրի ինքնուրույն կողմ հանդես եկող երկուսից ավելի սուբյեկտների միջև միջազգային պայմանագիր.
    15) վարկային միջազգային պայմանագիր՝ Հայաստանի Հանրապետության կողմից վարկ, փոխառություն, երաշխիք ստանալու կամ տրամադրելու մասին միջազգային պայմանագիր.
    16) դրամաշնորհային միջազգային պայմանագիր՝ Հայաստանի Հանրապետության կողմից մարդասիրական, բարեգործական օգնություն, անհատույց ֆինանսական, գույքային կամ տեխնիկական աջակցություն ստանալու կամ տրամադրելու մասին միջազգային պայմանագիր.
ՀՀ ՕՐԵՆՔԸ ՄԻՋԱԶԳԱՅԻՆ ՊԱՅՄԱՆԱԳՐԵՐԻ ՄԱՍԻՆ

article  2

17) քաղաքական բնույթի միջազգային պայմանագիր՝ միջպետական հարաբերությունների հիմնադրույթներ, միջազգային համընդհանուր կամ տարածաշրջանային համագործակցության հիմունքներ սահմանող, Կառավարության ծրագրից բխող կամ վարչապետի որոշած քաղաքականության հիմնական ուղղությունների շրջանակում համագործակցություն նախատեսող միջազգային պայմանագիր.
    18) ռազմական բնույթի միջազգային պայմանագիր՝ ռազմական համագործակցության, խաղաղության (հաշտության), հավաքական անվտանգության, զինաթափման, սպառազինությունների նկատմամբ հսկողության հարցեր կարգավորող, ռազմաքաղաքական դաշինքներին անդամակցություն, ռազմական մատակարարումներ, օտարերկրյա պետություններում Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժերի և Հայաստանի Հանրապետության տարածքում օտարերկրյա զինված ուժերի տեղակայում նախատեսող միջազգային պայմանագիր.
    19) ավանդապահ՝ պետություն, միջազգային կազմակերպություն կամ միջազգային կազմակերպության համապատասխան իրավասություններ ունեցող մարմին, որին ի պահ է հանձնվում միջազգային պայմանագրի բնօրինակը, և որն այդ միջազգային պայմանագրի առնչությամբ իրականացնում է 1969 թվականի` Միջազգային պայմանագրերի իրավունքի մասին Վիեննայի կոնվենցիայով նախատեսված գործառույթներ: