FantasticSearch

1. ამ კანონის პირველი მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის ჩამდენი პირი თავისუფლდება სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობისა და სასჯელისაგან, ითვლება ნასამართლობის არმქონედ, აგრეთვე თავისუფლდება ამ დანაშაულის ჩადენის შედეგად ამ კანონის მე-3 მუხლით გათვალისწინებული განცხადების წარდგენის მომენტამდე სახელმწიფოსგან მიღებული ფინანსური სარგებლის ანაზღაურების ვალდებულებისაგან, მათ შორის, იძულებით გადაადგილებული პირის − დევნილის მოწმობის საფუძველზე მიღებული იძულებით გადაადგილებული პირის − დევნილის ყოველთვიური შემწეობისა და საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან იძულებით გადაადგილებულ პირთა, განსახლებისა და ლტოლვილთა მინისტრის ინდივიდუალური ადმინისტრაციულ-სამართლებრივი აქტის საფუძველზე მიღებული ფინანსური დახმარების (გარდა იძულებით გადაადგილებული პირის – დევნილის გრძელვადიანი საცხოვრებლით უზრუნველყოფის ფარგლებში მიღებული სარგებლისა) სახელმწიფოსთვის ანაზღაურების ვალდებულებისაგან.

2. ამ კანონის ამოქმედების მომენტიდან ნასამართლობის არმქონედ ითვლება:

    ა) პირი, რომელმაც მოიხადა ამ კანონის პირველი მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის ჩადენისათვის შეფარდებული სასჯელი და რომელსაც ამ კანონის ამოქმედების მომენტისათვის ნასამართლობა მოხსნილი ან გაქარწყლებული არ აქვს;

ბ) პირი, რომელიც ამ კანონის პირველი მუხლით გათვალისწინებული დანაშაულის ჩადენისათვის შეფარდებული სასჯელისაგან ამნისტიის აქტის საფუძველზე გათავისუფლდა და რომელსაც ამ კანონის ამოქმედების მომენტისათვის ნასამართლობა მოხსნილი ან გაქარწყლებული არ აქვს.

3. ამ კანონის მოქმედება არ ვრცელდება სასჯელის სახით შეფარდებულ ან/და აღსრულებულ ჯარიმაზე და ქონების ჩამორთმევაზე, აგრეთვე „არასაპატიმრო სასჯელთა აღსრულების წესისა და პრობაციის შესახებ“ საქართველოს კანონით დადგენილი რეჟიმის დარღვევისათვის დაკისრებულ/გადახდილ ჯარიმაზე.